دیشب یکی از متن‌های مثبت‌اندیشی (که می‌دونین من چقدر ازشون بدم میاد) توی گروه وایبری اومده بود. دری‌وری طولانی‌ای بود ولی برایندش حرفی بود که علارغم مخالفت کلی من با این بول‌شت‌های دیدن نیمه‌ی پر لیوان و الخ، احساس کردم لااقل در مورد خودم درسته.
گفته بود وقتی توی دلت یه چیز منفی میگی مثل «فلان کار انجام نمی‌شه» «من زشتم» «خراب شد» باید 17 بار یک شخص یا اشخاص دیگه‌ای بهت بگن نه اینطوری نیست که باورت بشه. یعنی یک بارِ خودت نیروئی به اندازه 17 بار اون‌ها داره.
حالا ما می‌گیم یعنی می‌شه این برگ از زندگی‌مون هم به سلامت ورق بخوره؟ شمام بگین می‌شه 🙂
پی‌نوشت یک: روزهای روشن پیش روئه. فقط راه خیلی سنگلاخ و سخته.
پی‌نوشت دو: یک عده گفتن تو قوی هستی که گریه نمی‌کنی، عده‌ای دیگه در مقابل گفتن الان گریه نکنی پس کی بکنی؟ خُل می‌شی اگر نذاری با اشکات حالت بهتر بشه.
روح‌گردی 